Neden Bradost ve gerilla ne yapıyor?

Türk ordusu, Xakurkê’de gözle görülen 10’a yakın keşif uçağı ve drone desteğindeki sürekli bombardımanla tutunmaya çalışıyor. Gerilla ise küçük timler şeklinde araziye dağılıyor; “her yerde ve hiçbir yerde” taktiğini uyguluyor.

Türk devletinin işgal için yöneldiği Xakurkê alanında, büyük bir gerilla direnişi var. Xakurkê’nin de içinde bulunduğu Bradost bölgesinin önemi ne, Türk devleti neden saldırıyor ve gerilla ne yapıyor?

NEDEN BRADOST BÖLGESİ?

Bir süredir Xakurkê’de yaşanan savaşı takip ediyoruz. Xakurkê’nın içinde bulunduğu Bradost bölgesi, Kürdistan’ı dörde bölen üç ulus devletin birleştiği stratejik öneme sahip bir mekan. Zagros sıradağlarına bin yıllardır tutunan Kürdistanlıların her dem en sağlam dostu, koruyucu meleği olmuş dağların merkezi durumunda bir alan. Gerilla dilinde Zagrosların bir kısmı, Xakurkê, Xinêrê ve alt başlık ile küçük mekanlarının toplamını ifade eder.

Haberlerde adı en çok geçen bölgelerden bazılarına dair kısa bilgi verirsek, bölgenin önemi ve savaşın sıcaklığı daha iyi hissedilir.

Lêlikan: İki yıldır adı en çok duyulan, şiddetli çatışmaların yaşandığı, defalarca neredeyse tepedeki tüm askerlerin öldürülüp sonraki gün tekrar doldurulduğu bir tepe. Lêlikan bin 800 metre yüksekliğe sahip, Sîdekan’a havadan 17 kilometre uzaklıkta. En son 27 Mayıs’ta işgal edilmek istenen Şekif Dağı’na ise 18 km. uzaklıkta. Bir nevi dağ ile ovanın ara merkezi konumunda. Lêlikan’ın bir diğer özelliği ise gayr-i resmi devlet sınırlarına göre İran’ın “kendi toprağı” kabul ettiği alanın içinde kalması. İran, Sîdekan’a kadar olan toprakları kendi toprağı sayar. Sîdekan, Diyana ilçesine bağlı küçük bir belde. Diyana da Hewlêr’e bağlı bir ilçe olduğu için bölgede önemli bir yer tutar. Barzaniler öncülüğündeki Kürtlerin, Irak devletine karşı mücadelesinde, 1980-1988 İran-Irak savaşında da hep sıcak çatışma bölgesi olmuştur. Saddam, ‘88’de anlaşmayla  bölgeden çekildiğinde, “ben çekiliyorum ama arkamda on binlerce askerimi bıraktım” dediği rivayet edilir. Geride kalan askerleri de günümüzde bile can almaya devam eden, kara mayınları.

Şekif: Türk ordusu, 27 Mayıs’ta Xakurkê-Xinêrê sınırını oluşturan, alanın diğer sıradağlarından ayrı gibi duran heybetli dağı Şekif’i saatlerce uçaklarla bombaladıktan sonra Süper Kobraların eşliğinde indirme yaptı. Şekif, Sidekan’ın kuzeydoğusunda, kuşbakışı 35 kilometre kadar uzağında, 3 bin metre yüksekliğinde ve diğer sıradağlardan kopuk olduğu için oldukça önemli bir bölgenin hakim dağı durumunda. Türk devleti, Şekif’in işgaliyle Xakurkê’yi çembere alıp eylem yapamaz, içinde gerilla yaşayamaz bir alan haline getirmeye çalışıyor.

Şehid Botan: Bu tepe, esasen Ermûş alanı, Şekif’e 14 km. uzaklıkta, bin 450 metre yüksekliğe sahip. Gerillanın 40 yıllık Xakurkê tecrübesinden yararlandığı bir alan. Onun için de yoğun keşif ve savaş uçağı hareketliliğine rağmen sürekli eylemler yapılabiliyor.

GERİLLANIN DURUMU NEDİR?

Xakurkê’de gerilla, şahin gibi gözlemliyor, denetimine alıyor, uygun gördüğü yer ve zamanda keskin bir dalış yapıp rakibini avlıyor. İzlediği taktikle rakibini araziye çeken gerilla, böylece zorlu, yüksek teknikle korunan yerlere saldırmaktan ziyade istediği yer, zaman ve şekilde savaşıyor. Çatışma inisiyatifini genelde elinde tuttuğu için de savaş-direniş uzuyor.

Savaş alanında çoğunlukla ‘90’lı yılların ortalarında doğan gerillalar var. Normal bir timde savaşan gerilladan Halk Savunma Merkezi Karargah Komutanı’na kadar, tüm gerilla gücü savaşın içinde pişmiş. Tüm kademelerinde yer alanlar, profesyonel gerilla durumunda. Bu büyük bir avantaj. Ortadoğu’nun dört temel dilini (Kürtçe, Arapça, Türkçe ve Farsça) biliyorlar. Sürekli ideolojik, örgütsel, askeri eğitim görüyorlar. Net bir dünya görüşüne sahipler. Bilerek yaşıyor ve savaşıyor.

Gerilla komutanlarından aldığımız bilgiye göre; artık iki tarafın da güçleri, “tim düzeni"nde hareket ediyor. Gerilla da küçük timler şeklinde araziye dağılıyor, işgalci Türk ordusu da. Özellikle Xakurkê’de gözle görülen 10’a yakın keşif uçağı ve drone desteğiyle ayakta durmaya çalışıyorlar. Gerilla da küçük timlerle “her yerde ve hiçbir yerde” taktiğini uyguluyor. Eylem yapmaya karar verdiklerinde hızlıca toplanıyor, eylem yapıyor ve yine hızlıca dağılıyorlar.

GERİLLA İLE HALKIN İLİŞKİSİ

Halk, gerillayı kardeşi, evladı ve yoldaşı olarak görüyor. KDP, geçen sene Bradost’un Lêtan Vadisi köylerinde asayiş noktaları kurmak istemişti. Bölge halkı, “Köyümüze asayiş kurulmasını istemiyoruz. Biz gerillaya güveniyoruz, onlarca yıldır gerilla güçleri alanlarımızda yaşıyor, bize hiçbir kötülükleri dokunmadı, malımıza, namusumuza sahip çıkıyorlar, onlara güveniyoruz” diyerek engellemişti.

Gerilla doğrudan köylere, evlere uğrayıp halkla yüz yüze ilişki geliştirmiyor. Ancak dağlara ot toplamaya, koyun otlatmaya, ağaç kesmeye vb. nedenlere çıkan köylüler gerillayla sıcak ilişkiler kurabiliyor. Halk, gerillanın yaşamından, mücadelesinden ve düşüncelerinden oldukça etkileniyor. 40 yıla yakındır PKK bölgede savaş veriyor, ancak halkın ilgisi ve varlığı, sempatizanlık, hayranlık ve sıcak ilişkiyle sınırlı. Komün ve meclisler yok. Newaya Nû, Tevgera Azad, RJAK gibi parti ve hareketlerin de çabaları yetersiz görülüyor.