İranlı yetkililer uranyum metali ile Tahran’da bir araştırma reaktörü için ileri yakıt sağlamayı amaçladıklarını savunuyor.

Ancak bu hassas bir konu olarak değerlendiriliyor, zira uranyum metali nükleer silahların bir bileşimi olarak kullanılabiliyor. 2015’teki nükleer anlaşma ise 15 yıl boyunca “plütonyum veya uranyum metalleri ya da bunların alaşımlarının üretimi veya satın alınmasını” yasaklıyor.

Anlaşma, 10 yılın sonunda İran’ın “onaylanmış küçük miktarlarda” uranyum yakıtı üretimiyle ilgili araştırma başlatmasına izin vermeyi öngörüyor. Ancak bu da anlaşmanın diğer imzacılarının onayına bağlı.

Nükleer anlaşma 2015 yılında İran ile ABD, Çin, Rusya, Fransa, İngiltere ve Almanya arasında Viyana’da imzalanmıştı. ABD Başkanı Donald Trump, 2018 yılında anlaşmadan tek taraflı olarak çekilerek, İran’a yönelik maksimum baskı politikasını devreye koymuş ve yaptırımlara geri dönmüştü. Tahran yönetimi de misilleme olarak 2019’dan itibaren anlaşmadaki taahhütlerini kademeli olarak ihlal etmeye başladı.