Amed’in Sur ilçesindeki devlet ablukası en çok da çocukları etkiliyor. Savaşın gölgesinde tüm gün harabeye dönmüş mahallerde, bombaların oluşturduğu çukurlarda ve yıkık dökük sokaklarda oynayan çocuklar bomba sesi, ölüm haberi almadan yaşamak istiyor.

Sur’a her sokak başındaki çocuklar oyun oynuyor. Bomba seslerinin arasında hiçbir şey olmamış gibi oyunlarına devam ediyor, şakalaşıyor, kovalamaca oynuyorlar. En çok tercih ettikleri oyun ise her gün birebir tanık oldukları savaşın oyunları. İskenderpaşa, Lalebey mahallerinden farklı olarak, Ali Paşa mahallesindeki çocuklar savaş oyunlarını bizzat savaşın yarattığı yıkım içinde oynuyor. Çocukları bu şekilde görünce soruyoruz.

‘DOKTOR OLMAK İSTİYORUM ÇÜNKÜ…’

Nurdan, özellikle akşam yankılanan bomba seslerinden korktuğunu ifade ediyor. 12 yaşındaki Nurdan, “Gündüz yankılanan bomba seslerine alıştım ama akşam çok korkuyorum. Öyle şiddetli bir ses çıkıyor ki ev sallanıyor sabaha kadar uyamıyorum” diyor. Savaş yüzünden iki haftadır okula gidemediğini belirten Nurcan, “Okulu özlendim mi?” sorusuna, “Çok özledim” diye cevaplıyor. “Okula gitmek ve bir meslek sahibi olmak istiyorum” diyen Nurdan’a “Hangi mesleği yapmak istiyorsun?” diye sorduğumuzda, “Burada olanları gördükten sonra doktor olmak istiyorum” cevabını veriyor. Tek isteğinin barış olduğunu vurgulayan Nurdan, “Biz barış olmasını istiyoruz o kadar. Biz de diğer çocuklar gibi, bomba sesi, ölüm haberi almadan yaşamak istiyoruz” diye konuştu.

‘BOMBADAN DEĞİL POLİSİN BİZİ TEKRAR EVDEN KOVMASINDAN KORKUYORUM!’

Ahme henüz 10 yaşında. Okula giden Ahmet, bomba seslerine artık alıştığını, akşamları korksa da uyabildiğini dile getiriyor. Polislerin herkesi evden kovduğunu için eski evlerini terk etmek zorunda kaldıklarını anlatan Ahmet, “Polisler herkesin kapısını kırdı. Evlere silahlarla girdiler ve bizi de eşyalarımızı da dışarıya attılar” dedi. Bu olay sonrası yine aynı mahallede bir eve yerleştiklerini belirten Ahmet sözlerine şunları ekliyor: “Bomba seslerinden çok polislerin o gün gibi gelip bizi evimizden kovmasından korkuyorum.”

‘SAVAŞ BENİ OLGUNLAŞTIRDI’

13 yaşındaki Fatma okula çok zor şartlarda gittiğini söylüyor. Savaş yüzünden ailesiyle Yenişehir’e taşınsa da, her gün mahallesine uğruyor. En büyük hayalinin mahallesine geri dönmek olduğunu söyleyen Fatma, “Mahalleme geri dönmek istiyorum. Benim çocukluğum burada geçti” dedi. Hala çocuk olduğunu hatırlatınca ise, “Savaş beni olgunlaştırdı. Çocukken hep burada eğleniyordum artık eğlenemiyorum. Kendimi çocuk gibi hissetmiyorum” cevabını verdi.

‘GÜNLERİMİZ SİLAH VE BOMBA SESLERİYLE GEÇİYOR’

Alipaşa’da günlerinin silah, bomba sesleriyle geçtiğini belirten 10 yaşındaki Geylani, “Çok bomba sesi geldiği için dayım eve geldi bizi aldı” diye anlatıyor. İlk bomba seslerini duyduğuna ne düşündüğü biçimindeki sorumuzu ise, “Kaçmayı düşündüm ne düşüneceğim başka” diye cevapladı. Tıpkı Ahmet gibi evi özel harekat polisleri tarafından basılan Geylani “Bize kötü davrandılar, küfür ettiler” diye konuştu. Geylani en büyük dileğini ise şöyle açıkladı: “Sur’un düzelmesini, savaş öncesine dönmesini istiyorum” dedi.