Almanya Kürt Enstitüsü’nün emektarlarından Mülazim Köker (Mamoste Mülazim), yaşadığı Berlin’de 13 Ocak’ta yaşamını yitirdi.

Mamoste Mîlazım 1980 yılında Malazgirt’te öğretmenlik yaptığı dönemde görevinden atıldı. Gözaltı, işkence, tutuklama ve cezaevi süreci yaşadı. Gördüğü işkence, gözaltı ve tutuklamalardan sonra 6 yıl gizlice yaşadığı İstanbul’dan Avrupa’ya zorunlu olarak göç etmek zorunda kaldı. Burada siyasi ve düşünsel çalışmalarına devam eden Mamoste Mülazim, Almanya Kürt Enstitüsü’nde yıllarca Kürt dili üzerine çalışmalar yaptı.

Demokratik Kürt Toplum Merkezi’nde bir araya gelen ailesi ve dostları, hastalıktan vefat eden Köker için cenaze töreni düzenledi. Kılınan cenaze namazının ardından konuşmalarla anıldı.

Almanya Kürt Enstitüsü adına konuşan Cemal Xînsor, Mülazim Köker’i şu ifadelerle andı: “Yıllarca birlikte enstitü çalışması yürüttüğümüz Mamoste Mülazim, aydın, entelektüel, bilgin ve savaşçıydı. Çalışma yürüttüğümüz yıllarda ne zaman bir burukluğumuz olsa derdi ki; bu yol uzun soluklu bir yoldur. Elbetteki hatalarımız, yanlışlarımız olacak. Yıllarca sürgün hayatı lakin hiçbir zaman bunun kırgınlığını yaşamadı. Her zaman coşkulu, mücadeleciydi. Elbette bugün derin üzüntü içerisindeyiz fakat bir yandan da böyle bir arkadaşı tanımanın mutluluğunu, birlikte çalışmanın gurunu da yaşadım.”

ŞEHİT VE TUTSAK BABASIYDI

Nav Berlin (Özgür Kürdistanlılar Meclisi ) Eşbaşkanı Hüseyin Yılmaz ise, 50 yıllık mücadele boyunca dört parça Kurdistan’da on binlerce şehit verildi. Mamostenin oğlu, Kürt halkının evladı bu mücadelede şehit oldu. Bizler de mücadeleleri önünde saygıyla eğiliyoruz. Mülazim heval Mûş’ta ve Serhed bölgesinde Komünist Mamoste olarak biliniyordu. Vicdan sahibi, ahlaklı ve şerefliydi. Sadece vicdan sahibi değil hem şehit babası hem de tutsak babasıydı. Bu nedenle mücadelesini bıraktığı yerden sürdürmeye devam edeceğiz” diye konuştu.

KURDISTAN’DAN, TOPRAĞINDAN, SUYUNDAN BAHSEDERDİ

Mamoste Mülazim’in Kurdistan için büyük emek ve bedeller ödediğini belirten yol arkadaşı Dayê Köker, devamla, “50’den fazla kez gözaltına alındı, işkence gördü fakat hiçbir zaman bahsetmedi. Her zaman Kurdistan’dan bahsederdi. Suyundan, toprağından bahsederdi. Düşman yine bir ev baskınında Mamoste’yi götürmek için geldiğinde ‘evini yakacağız’ dedi. ‘Yakın’ dedim çünkü  şehitlerden, halktan, Kurdistan’dan önemli değil. Yaksanız da taş benimdir. Kurdistan özgürleştiğinde gelir, özgür topraklarımızda evimizi yeniden yaparız. Bu nedenle ne olursa olsun, şehitlerimizin, toprağımızın ve Önderliğimizin yanında olmalıyız. Emek vermeliyiz, mücadele etmeliyiz. Mamoste özgürleşmiş Kurdistan’a gidemedi fakat şimdi gidecek. Göndereceğiz, kendi topraklarında rahat uyusun” dedi.

Tören ardından Köker’in cenazesi, uğurlandığı Mûş’un Milazgir ilçesinde defnedildi.