Kobanê'de DAİŞ adım adım geriletilmeye devam ederken, sınır hattı ve Suruç tarafına geçen aileler de Kobanê'ye dönmeye başladı. Suruç'tan çocuklarıyla birlikte Kobanê'ye dönen ve bir oğlu cephede DAİŞ çetelerine karşı savaşan Yazê adlı kadın,"Kobanê'nin durumu iyi olsun başka bir şey istemiyoruz. Türkiye'ye gittiğimde kalacak yer bulamadım. Sokaklarda kalıyordum. Ondan sonra çocuklarımla birlikte kendimi sınıra vurarak, bu tarafa geldim. Öleceksem de burada, Kobanê'mde öleyim. Gelip burada, hevallerin yanında kendi toprağımda öleyim dedim" diye belirtti.     

DAİŞ çetelerinin saldırılarına karşı Kobanê direnişi 69 gündür devam ediyor. 69'uncu günde DAİŞ çeteleri, cephelerde geriletilmeye devam ederken, çocukları YPG/YPJ saflarında cephede savaşan Kobanêliler ise, çocuklarından gelecek zafer haberini bekliyor. Zor koşullara rağmen tek beklentileri, topraklarının ve kentlerinin DAİŞ çetelerinden kurtarılması olan aileler, "Kobanê'nin durumu iyi olsun da başka bir şey istemiyoruz" dedi.

'CANIMIZ DİRENENLERİN CANINDAN DEĞERLİ DEĞİL'  

DAİŞ saldırıları nedeniyle köylerini terk ederek Til Şeîr bölgesine yerleşen Mihemed, Kobanê'nin Minazê köyünden olduğunu belirtti. Mihemed, Til Şeîr'den ise tekrar Kobanê merkezine yerleşmiş çocuklarıyla birlikte. Mihemed, "Daha önce Til Şeîr bölgesindeydim, arabamda kalıyordum. Çocuklarım da Kuzey'den dönünce gelip buraya yerleştik. Canımız burada direnenlerin canından daha değerli değil, dedik ve gelip burada kalmaya karar verdik" dedi.

'PARTİNİN İŞİ RAST GİTTİ Mİ BİZİM DE RAST GİDER'

Bir oğlunun YPG saflarında cephede olduğunu belirten Mihemed, şunları ifade etti: "Bir oğlumuz YPG'de. Bizler işleri rast gitsin diye dua ediyoruz. Partinin işi rast gitti mi bizim de rast gider. Allah onlara güç kuvvet versin. İnşallah zafer onların olacak."

'DAİŞ GELİNCE...'

Mihemed'in eşi Yazê ise, yaşadıklarına ilişkin şunları söyledi: "Eskiden durumumuz iyiydi ama DAİŞ gelince göç ettik. Ben ve çocuklarım Kuzey'e geçtik. Ama orada birkaç gün sokaklarda kaldıktan sonra buraya geldim. Ev bizim değil, ama burada kalıyoruz. Hayvanlarımız vardı, onları da satmak zorunda kaldık. Hepsi beleşe gitti. DAİŞ gelince muhacir olduk ve satmak zorunda kaldık hayvanlarımızı. Evimiz barkımız yıkıldı. Ancak canımızı kurtarabildik. Çocuklarımızla dışarıda kaldık."

'ONLAR OLMASA BİZLER ZATEN ÖLÜYÜZ'

Gıda konusunda çeşitli sıkıntılar yaşadıklarını ifade eden Yazê, "Hevaller bize yardımcı oluyor. Her şeyimizi onlar veriyor diyebilirim. Kobanê'nin durumu iyi olsun başka bir şey istemiyoruz. Allah hevallere kuvvet versin. Onlar olmasa bizler zaten ölüyüz. Türkiye'ye gittiğimde kalacak yer bulamadım. Sokaklarda kalıyordum. Ondan sonra çocuklarımla birlikte kendimi sınıra vurarak bu tarafa geldim. Öleceksem de burada, Kobanêmde öleyim. Ben oradaydım ama yüreğim buradaydı. Gelip burada hevallerin yanında kendi toprağımda öleyim dedim" diye konuştu.