Musul, Haziran 2014’ta neredeyse çatışmasız bir şekilde düştükten sonra burada halifeliğini ilan eden DAİŞ çeteleri kısa sürede, benzeri görülmemiş vahşetlerle geniş bir alanı kontrol altına almıştı.

Pikaplar üzerindeki bayrakları gibi kara kıyafetleri ile geçtikleri her yerde, katliam görüntüleri geliyordu. Binlerce insan acımasız bir şekilde en vahşi yöntemlerle katlediliyordu. Kadınlar ve kız çocukları esir alınarak cinsel köle statüsüne indirgeniyordu.

Geçtikleri her yer kararıyordu ya da kan gölüne dönüyordu. Başları kesilerek ya da kurşunla infaz edilerek atılan cesetlerle sular kızıla bürünüyordu. Köyler, kasabalar, kentler, tarihi yapılar, farklı inanç merkezleri, kısaca kendilerinden olmayan ne varsa, kendileri gibi çirkin olmayan ne varsa, kararıyordu.

Bölge devletleri ve onlarca yıllık askeri yeteneğe sahip güçler, direnmiyor, kaçıyordu. Musul öyle düşmüştü.

Musul işgalinden sadece birkaç ay sonra, DAİŞ çeteleri Suriye’yi de bir bütün olarak tehdit ediyordu. Rakka’nın da düşmesiyle birlikte DAİŞ “ikinci başkentini” ilan ediyordu. Suriye iç savaşı artık yeni bir boyut kazanmıştı.

KOBANÊ’YE İŞGAL SALDIRISI BAŞLATILDI

3 Ağustos’ta Şengal’deki soykırım saldırılarından sonra, özellikle Türk devletinin yok etmek istediği Kürtler, DAİŞ’in hedefi haline gelmişti.

DAİŞ’liler Kobanê’ye yönelmeden önce bölgede Kürt güçleri Türkiye destekli El Nusra ile çatışıyordu. Ele geçirilen saldırganlardan bazıları, bu saldırı planının Türkiye ile ortak yapıldığını itiraf ediyordu.

Çok geçmeden 15 Eylül 2014’te DAİŞ’liler onlarca tank ve ağır silahlarla Kobanê’ye doğru işgal saldırısı başlattı. Arkasında yine Türk devleti vardı.

Önce köyler, sonra kent merkezi ve tüm mahalleler çatışma sahasına dönüştü. Türk devleti Kobanê’yi savunmak için gidenleri engelliyordu.

DAİŞ’in elindeki ağır silahlar ve zırhlı araçlar, büyük bir üstünlük sağlıyordu. Kobanê savunucularının ellerinde hafif silahlar vardı. Ayrıca DAİŞ hiçbir insani kural tanımıyordu. Vahşet yapmak ve yok etmek için yola çıkmıştı.

FEDAİCE BİR DİRENİŞ

Kürtler 21 gün boyunca hafif silahlarla direndi. Yaklaşık bir ay sonra Ekim 2014’te kent merkezindeki bazı mahalleler ve 300 köy işgal edilmişti. Bu vahşetten dolayı 300 bini kişi evlerini terk etmek zorunda kalmıştı.

5 Ekim’de YPJ savaşçısı Arin Mirxan kod adlı Dilar Gencxemis, Miştenur’da bir fedai eylem gerçekleştirdi. DAİŞ çeteleri arasında dalarak üzerindeki bombaları patlattı. Bu eylem, kısa sürede tüm dünyada yankı yarattı.

Dünyanın gözleri Kobanê üzerindeydi. Endişe hakimdi. Ama sinsice elini ovuşturanlar da ardı. Rojava’ya açık düşmanlık yapan Erdoğan rejimi, Kobanê’nin düşüşü üzerine hesap yapıyordu.

Türk Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan 7 Ekim’de Kobanê için “düştü düşecek” diyordu. Bu söz, Kürtler arasında büyük bir patlamaya yol açan kıvılcım etkisi yarattı.

Türk devleti DAİŞ’i destekliyordu ve Kobanê’ye tüm yardımları engelliyordu. Sınırda dizilmiş Türk tankları içerisinde DAİŞ vahşetini izliyorlardı.

Erdoğan’ın Kürt düşmanı açıklaması, bardağı taşıran son damla gibiydi. Üç gün içerisinde onlarca kente yayılan benzeri görülmemiş bir isyan başladı. Karakollar ele geçirilmişti.

Böylece, düşmesi beklenen Kobanê yeniden dirilmeye başladı. Kürtleri direnişi ve isyanı, uluslararası güçleri de harekete geçirdi. Kürtler son bir ev kalsa da direnme kararlılığını gösteriyordu.

Uluslararası koalisyona ait savaş uçakları DAİŞ noktalarını vurmaya başlamıştı. Kürt savaşçılara da havadan kargolarla silah taşındı.

Son iki mahalleden yeniden doğrulan direniş büyüdü. 1 Kasım, Dünya Kobanê Günü ilan edildi ve o gün dünya genelinde insanlar dayanışma için sokaklara çıktı.

Kobanê için “şehit kent” tanımı yapıldı, Stalingrad direnişine benzetildi. 134 günlük çatışma ve direnişin sonucunda, Kürt savaşçılar 26 Ocak 2015’te Kobanê’yi tamamen özgürleştirerek zaferini ilan etti.

Bu zafer, DAİŞ için de sonun başlangıcı oldu.