Heftanin direnişinden bahsettiğimiz zaman şüphesi o direnişte kahramanları da anmak gerekiyor. Bu kahramanlar Kürtler için yazılan tarihi değiştirdi. Bugün Başur'da yaşam varsa onların sayesinde. Şimdi de birçok özgürlük savaşçısı bu kahramanların yolunda ilerliyor. Heftanin'de her gün Kürt kimliği, varlığı, değerleri, yaşamı ve Kürdistan'ın özgürlüğü korunuyor.

Gece karanlığında göz gözü görmüyor ama savaş bütün ağırlığı ile devam ediyor. Her alandan top sesleri geliyor. Bölge sayısız kez bombardımana maruz kaldı. Ateşin çocukları da kararlı bir şekilde mevzilerdeki yerlerini alıyor. Direnişçilerin gözlerindeki inanç işgalcilerin kutsal topraklarına ayak basmalarına izin vermiyor. Saatlerce süren bombardımanın ardından düşman helikopterdeki askerleri alana indirmek istiyor. Alanda kimsenin kalmadığını ve rahat bir şekilde bölgeyi işgal edeceklerini zannediyorlardı.

Helikopter askerleri indirmeye hazırlanırken her taraftan yağmur gibi kurşun yağmaya başladı. Helikopter hızlı bir şekilde havalanarak alandan çıkmaya çalıştı. Ama artık geç kalmıştı. Helikopterin kanadına bir kurşun isabet etti. Pilot artık helikoptere hakim olamıyordu. Helikopter hızlı bir şekilde yere çakıldı. Diğer helikopterler de darbe aldı. Direnişçiler, işgalcilere Xantur alanını cehenneme çevirmişti. Bu geceden sonra birçok asker istifa etti ve savaşa gitmek istemediklerini söyledi. Şüphesiz her gece aynı durum yaşanıyor ama her seferinde işgalcilerin payına düşen başarısızlık oluyor.

ARTIK HERKES DOĞRU ÇİZGİYİ GÖRMELİ

Kurşun ve zılgıt seslerinin yükseldiği Heftanin'de 'Burası Heftanin' sloganları atılıyor. Ciwan da Heftanin'deki varlık savaşında doçkası ile yer alıyor. Arkadaşları ile işgalcilerin girişimlerini birçok kez boşa çıkarıp, onlara büyük darbeler vuruyorlar. Türk devleti askerlerini alana indirmek istediğinde, Ciwan birlikte arkadaşları ile büyük bir direniş sergiliyor. İşgal girişimini boşa çıkarıp Heftanin'i savunuyorlar. Ciwan doçkasına çok bağlı. İşgale karşı sessiz kalmayarak savaşan katılıp rolünü başarılı bir şekilde yerine getiriyor.

Heftanin'de herkes, her şey bir direniş halinde. Gerilla, ağaç, taş, toprak ve bölgedeki tüm canlılar bu direnişe katılıyor. Savunma duygusu her şeye hakim. Kim bu direnişçilerin yaptığını basite alabilir ki? Heftanin'de hiçbir koşulda silahtan vazgeçilmiyor. Bir tarafta, direnişçi Egîd ve Zilanlar Güney Kürdistan'ın varlığı için mücadele ediyor, diğer tarafta ise düşmanla hareket eden işbirlikçiler. Düşmana tek kurşun dahi sıkmamış ve sadece söyleniyorlar. Bu garip bir durum değil mi? Artık herkesin doğru çizgiyi görmesi gerekir.