Ülkeye armağan olmanın yoludur bu. Çok eski halkların da bir geleneği, kültürüdür. Öze ulaşma çabasında olanların yürüdüğü bir sevgi yolculuğudur bu. Bu yolda düşmek de sonuna kadar gitmek de mümkündür. Yolda güçlü bağlarla tutan, yaşam duyulan aşk; yaşama verilen önem ve biçilen anlamdır. Bu bütünlük, hem korur hem de arındırır.

Bu iki genç gerilla, devletin ele geçiremediği iki güzel ruh; oyun arkadaşı, anlam verme arkadaşı, eylem arkadaşı. Birbiri için canını vermeye hazır arkadaşlık. Nasıl oluşuyor, nasıl yaratılıyor bu arkadaşlık; bu iki gerilla birbiriyle yaşamayı nasıl başarıyor? Anlamı nasıl örüyor bu zorlu dağlarda, her gün ölümsüzlüğe bu kadar yakınken? Neye bakıyor biliyor musunuz bu iki gerilla?

Topraklarını işgal etmek için ortalığa sürülen işgal ordusu elemanlarının kaçışmalarına; faşizmin tetiği haline gelen ve öldürüldüğünde bile kimsenin sahip çıkmadığı, gücünü ve bedenini satan serserilere bakıyorlar.

Bu iki genç gerilla, birbirine işgalciye vurmanın yolu oldu az önce bir eylem sırasında. Binlerce gerilladan sadece ikisidir onlar. Cenga Heftanin’de bir eylem dönüşü düşmanına kaybettiren bir tebessümün fotoğrafıdır. Düşmana vurdukça kazanacak olan Kürt halkının özgürlük gerillasının fotoğrafıdır.