5 çocuğu Kobanê’de cephede savaşan Emîne Zeydan Kalo, çocuk ve torunlarıyla birlikte kaldığı çadır kentte Kobanê’nin özgürlüğünü dört gözle bekliyor. Çadır kentte yaşadıkları zorluklara hiçbir şekilde değinmeyen anne Kalo için varsa yoksa Kobanê direnişi. Anne Kalo, “Kobanê’nin özgürlüğü için gerekirse diğer çocuklarımı da veririm” diyor.

Emîne Zeydan Kalo, 60 yaşında Kobanêli bir anne. Suruç’ta çadır kentte yaşıyor. 14 çocuğu olan Emîne Zeydan Kalo’un 5 çocuğu Kobanê’de cephede savaşıyor. Rojava Çadır Kenti’nde çocuk ve torunlarıyla birlikte Kobanê direnişinin zaferle taçlanacağı günü iple çeken anne Kalo, Kürdistan devrimi için geriye kalan 9 çocuğunu da vermeye hazır olduğunu söylüyor. İki çocuğu zihinsel ve bedensel engelli olan anne, çadır kentte yaşadıkları zorluklardan söz edilmesini istemiyor ve asla kendisi de dile getirmiyor.  Önemli olan Kobanê direnişi olduğunu söyleyen anne Kalo için varsa yoksa Kobanê direnişi. Anne Kalo, Rojava Devrimi’nin önemine her fırsatta dikkat çekiyor.

‘KİMLİKSİZ YAŞAMAYI ASLA KABUL ETMEYECEĞİZ’

DAİŞ çetelerine boyun eğmeyeceklerini ifade eden Emîne Zeydan Kalo, Rojava’da kimliksiz yaşamayı asla kabul etmeyeceklerini söylüyor. Anne Kalo, “Kürtler yüzlerce yıldır kimliksiz kaldı” diyor ve ekliyor: “Son 4 yıldır artık insan olduğumuzu, kendi haklarımızın olduğunu görebildik. Biz Rojava’da devrim ile birlikte özgür olmanın ne güzel bir şey olduğunu fark ettik. Şimdi bu canavar sürüsü DAİŞ çeteleri bizi tekrardan köle yapmak istiyor ama biz köleliği artık kabul etmeyeceğiz.

‘ONLARLA GURURDUYUYORUZ’

“Biz ya vatanımızı koruyacağız ya da katliamdan geçirilip öleceğiz” diyen anne Kalo, bu amaçla oğlu Zekeriya, Enwer, Salih, Nihat, ve Rezan’ın YPG saflarında kaldığını vurguluyor. Anne Kalo, “Biz onlarla gurur duyuyoruz çünkü o savaşçılarımız olmasaydı namusumuz pazarlarda satılmış olacaktı. Kobanê’nin özgürlüğü için gerekirse diğer çocuklarımı da veririm” diyor.

‘TÜM UMUDUMUZ KOBANÊ’NİN ÖZGÜRLÜĞÜ’

Anne Kalo’nun bedensel engelli oğlu Armanç Îso ise, tekerlekli sandalyede yaşam mücadelesi vermesine rağmen Kobanê’yi terk etmek istemediğini söylüyor. Kobanê’den asla gelmek istemediğini belirten Armanç Îso, “DAİŞ çeteleri şehrin yakınına geldikten sonra YPG saflarında olan ağabeylerim beni arayıp ikna ettiler.  Hayatım boyunca Kobanê dışına çıkmamıştım ve Kobanê olmadan asla yaşayacağımı düşünmüyordum” diyor.  Îso, Kobanê’ye duyduğu özlemi şöyle ifade ediyor: “Eğer Kobanê özgürleşirse Suruç’tan Kobanê’ye kadar tekerlekli sandalyede gideceğim. Şimdi tüm umudumuz Kobanêmizin özgürlüğüdür.”