Kobanêli 7 çocuk annesi Fatma Cuma, sınırdan bir an olsun ayrılmıyor. Küçük çocuklarıyla köylerini tam karşıdan gören Mehser Köyü’ne yerleşen anne Cuma’nın her şeyi geri dönüş üzerine.  “Gecemiz çabuk sabah olsun diye dua ediyorum” diyen anne Cuma, köyünün hasretini şu sözlerle özetliyor: “Bir gün köyüme döneceğim. Yiyecek lokma bulamasak da çocuklarımla birlikte köyümün toprağını yiyeceğiz.”

Savaştan dolayı Suruç’a gelmek zorunda kalan Kobanêlilerin önemli bir kısmı köylerini sınırın bu tarafından gören köylere yerleşti. Çamurda da olsa, baraka da olsa, tek odalı da olsa sınırı terk etmeyen Kobanêliler yaşama tutunuyor. Fatma Cuma ve 7 küçük çocuğu da sınırda yaşam mücadelesi verenlerden. Kobanê’nin Mezraqit Davud Köyü’nden gelen aile, köylerinin hemen karşısında bulunan Suruç’un Mehser Köyü’ne yerleşiyor. Ancak gözleri geride bıraktıkları köylerinde. Köylerinin DAİŞ çeteleri tarafından talan edilişini buradan an an çıplak gözle takip ettiklerini belirten Fatma Cuma, köyüne geri döneceğinin hayalini kuruyor. Cuma, “Köyüm talan edilse de, bir gün köyüme döneceğim. Yiyecek lokma bulamasak da çocuklarımla birlikte köyümün toprağını yiyeceğiz” diyor.

HER ŞEYİ DÖNÜŞ ÜZERİNE

Fatma Cuma’nın eşi Salih Ramazan (45) üç yıldır Mağrip ülkelerinde çalışıyor ve savaş nedeniyle geri dönemiyor. Çocuklarıyla birlikte köyde tek göz bir evde yaşayan anne Cuma, rutubetten ve topraktan dolayı her sabah halıları güneşe seriyor. Rutubet ve tozun sadece ev eşyalarını değil yaşamlarını zorluyor.  Cuma, tavandan dökülen topraktan ve nemden gece uyuyamadıklarını söylüyor. En büyük çocuğu 14 yaşında olan anne Cuma’nın üç çocuğu pamuk tarlasında çalışıyor. Çocuklarını gözü yaşlı tarlaya gönderen anne, sınırın öte tarafına, köyüne dalıyor. Anne Cuma’nın her şeyi dönüş üzerine. Hayallerinden, düşüncelerinden, muhabbetinden dönüş umudunu eksik etmeyen Fatma Cuma, beş dakika dahi olsa vakit kaybetmek istemediklerini belirtiyor. Hiçbir şey istemediklerini, sadece evlerinde ve yurtlarında olmak istediklerini söylüyor.

‘ÇABUK SABAH OLSUN DİYE DUA EDİYORUM’

Babasız kalan çocuklarının sık sık ağladığını ifade eden anne Cuma, eşinin dönüp dönmeyeceğini bilmediğini dile getiriyor. Anne ve çocuklarına köy sakinleri yardımcı oluyor. Sabahtan akşama kadar Kobanê’yi düşündüklerini belirten Fatma Cuma, Kobanê özlemini şu cümlelerle özetliyor: “Yeter artık Kobanê’ye dönmek istiyoruz. Burada gecemiz çabuk sabah olsun diye dua ediyorum.”