Kobanê direnişinde eşini, kızını, ablasını, damadını, babasını bırakıp Suruç’un sınır köylerine yerleşmek zorunda kalan YPG ve YPJ’lilerin aileleri, yakınlarının ve yoldaşlarının mücadelesine inançlarıyla özgür Kobanê’ye dönecekleri günü bekliyor. YPG’li babanın küçük kızı Sidra, “Kobanê’ye döndüğümde toprağını yiyeceğim” derken,  9 yaşındaki Ruken ise YPJ’li ablasına “Ey Raqip” marşı ile selam gönderdi.

DAİŞ çetelerinin Kobanê’ye yönelik saldırılarına karşı tarihi direniş cephesine öncülük eden YPG/YPJ saflarındaki savaşçıların aileleri, yerleştikleri Suruç’un sınır hattındaki köylerde yaşam mücadelesinden öte canlarından parça bıraktıkları özgür Kobanê’ye dönecekleri günü bekliyor. Sınır hattından uzaklaşmayıp 6 yaşında ki oğlu Evdilkadir ile Kesme köyüne yerleşen Emine Sehin, 60 yaşındaki YPG’li eşi Fethi Eli’nin ve YPG saflarında yaşamını yitirmiş olan oğlu Hemo Fethi’nin (Arteş) yoldaşlarının Kobanê’yi özgürleştireceğinden kuşku duymuyor. Kesme’nin bir diğer konuğu olan YPJ’li Roza Wêz’in (Sakine) babası Mistefa Wêz ve annesi Şahide Eli, çocuklarını özgürlük bilinci ile yetiştirdiklerini ve isteyen diğer çocuklarının da, Kobanê’de direniş saflarında yer alabileceğini ifade etti. Kesme köyünün mezrası olan Mirani’de naylondan yaptıkları geçici tek kişilik çadırda kızları 8 yaşındaki Sidra, 4 yaşındaki Sima ve annesi Wethê Beki ile yerleşen YPG’li Yasir Şuko’nun eşi ve YPG’li Muhamed Mistefa’nın kardeşi Medine Nari, eşi ve kardeşinin yoldaşları ile özgürleştireceği Kobanê’ye döneceklerini kaydetti.

‘ÇOCUKLARIMIZIN KAZANACAĞINDAN KUŞKUM YOK’

YPG’li Yasır Şuko’nun ailesi, Mirani’de 23 Kobanêli aile ile birlikte kalıyor. Kobanê’nin güneyindeki Kumçî köyünden varlıklı bir aile olduklarını söyleyen Wethê Beki, damadı ve oğlunun topraklarını savunduğunu ve bundan da onurlu bir duruş olmadığını ifade etti. YPG ve YPJ’lilere savaştan öncede kucak açtıklarını dile getiren Beki, “Toprağımız, evimiz alındıktan sonra can neye yarar? Çocuklarımız bize ait olanı savunuyor. Kazanacakları konusunda da hiç kuşku duymuyorum” diye konuştu.

Eşinden haber alamadığını ifade eden Medine Nari, “Eşimle gurur duyuyorum. O bizim namusumuzu, onurumuzu koruyor. Çocuklarım büyük olsaydı şimdi bende yoldaşların yanında yer alırdım. Kobanê özgürleşecek ve biz yeniden döneceğiz” derken, küçük Sidra ise, “Kobanê’ye döndüğümde toprağını yiyeceğim” sözleri ile vatan özlemini özetledi.

‘BÜYÜYÜNCE BABAMIN MÜCADELESİNDE YER ALACAĞIM’

Çetelerin saldırısı ardından güneydeki Birê Remê köyünden Kobanê merkeze gelen ve direniş saflarında yer alan 60 yaşındaki YPG’li Fethi Eli, çetelerin katliam girişimine karşı eşi Emine Sehin ve 6 yaşında ki oğlu Evdilkadir Fethi’yi sınır hattında ki Kesme köyüne göndermiş.  Yaklaşık 20 gün önce Kesme köyüne geldiğini söyleyen Sehin, “Kobanê’de direnenlere yemek yapıyordum. Sonra çatışmalar yoğunlaşınca eşim beni ve küçük çocuğumuzu buraya gönderdi. Eşim ilk günden bu yana direnişteki yerini aldı. Oğlumuz Hemo Fethi’nin şehadeti eşimin direniş kararlılığını arttırdı” dedi. Sehin’in arkasına gizlenen 6 yaşındaki Evdilkadir ise Kobanê’yi çok sevdiğini büyüyünce babasının yanında yer alacağını belirtti. Evdilkadir ve annesi, YPG ve YPJ’nin Kobanê’yi özgürleştireceği konusunda kaygı taşımadıklarını ve dönecekleri günü beklediklerini dile getirdi.

YPJ’Lİ ABLAYA EY RAQIP’Lİ SELAM

Rojava Devrimi ile birlikte her aileden bir çocuğun devrimi savunmak üzere YPG ve YPJ saflarına çağrıldığını dile getiren YPJ’li Roza Wez’in babası Mistefa Wêz, kızı Roza’nın gönüllü olarak YPJ’ye katıldığını söyledi. YPG ve YPJ’lilerin  Kobanê’nin batısındaki Mışko köyündeki evlerine sık sık geldiğini belirten Wêz, “Bu yüzden çocuklarım Başkan Apo’nun fikirleri ile büyüdü. Bu yüzden hep özgürlük ve direnişten yana oldular. Ben de hiçbir zaman onların önünü tıkamadım” dedi.

 Wêz, kızı Roza ve yoldaşlarının zafere ulaşacaklarını ve Kobanê’nin özgürleşeceğine dair inançlarının tam olduğunu vurguladı.  Geldikleri Kesme köyünde duygulu bir şekilde kızının mücadelesine ve zaferine olan inancını dile getiren anne Şahide Eli, “Kobanê özgürleşecek evimize döneceğiz” dedi. Roza kardeşi Ruken ise ablasının mücadelesine inancını Kürt ulusal marşı olan “Ey Raqıp”i okuyarak ifade etti.