Mersin üniversitesi öğrencilerinden oluşan 16 kişilik grup, savaştan dolayı Suruç’a gelmek zorunda kalan Kobanêli çocukları savaş psikolojisinden uzaklaştırmak ve aileleriyle dayanışmak için kampları ve sınır hattındaki köyleri bir bir geziyor. Çocuklara oyuncak dağıtan, palyaço kıyafetleri giyen ve tiyatro oynayan öğrenciler, amaçlarının Kobanêli çocukları bir tebessümle mutlu etmek olduğunu söyledi.

Savaştan dolayı Urfa’nın Suruç ilçesinde çadır kentlere ve sınırdaki köylere yerleşen Kobanêlilere bir destek de Mersin Üniversitesi öğrencilerinden geldi. Öğrencilerden oluşan 16 kişilik grup, çadır kentleri ve sınır hattındaki köyleri tek tek gezerek, Kobanêliler için çeşitli bir dizi etkinlik düzenliyor. Savaştan en çok etkilenen çocuklar ve aileleriyle dayanışmak için etkinlikler yapan öğrenciler, çocuklara oyuncak dağıtıyor, palyaço kıyafetleri giyiyor ve çeşitli tiyatro oyunu oynuyor.

Mersin Üniversitesi öğrencisi Umut Çakır, amaçlarının savaş mağduru çocukları eğlendirmek olduğunu söyledi. “Çünkü onların büyüklerden çok farklı bir bakış açıları var” diyen Çakır, şöyle devam etti: “ Biz de onların dünyasına renkli bir bakış açısıyla girmek istiyoruz. Buraya gelmemizin en büyük amaçlarından biri de, gördüğümüzle, baktığımız arasındaki farkı burada gerçekten de hissetmektir. Çünkü medyadan baktıklarımız ve burada gördüklerimiz bir değil. Şimdi baktıklarımızdan daha farklı bir şeyi hissediyoruz. Bu hissiyatı bir nevide olsa çocuklarla yaşamak istiyoruz.”

‘BİR TEBESSÜMLE MUTLU ETMEK İSTEDİK’

Bir haftalığına geldiklerini belirten Çakır, bu süre zarfında çocukları eğlendirmek için çabalayacaklarını dile getirerek, şunları kaydetti: “Burada olmak buradaki sesleri çıplak bir şekilde duymak bambaşka bir duygu yaratıyor insanda.  Bomba orada patlıyor ama sanki insanın yüreğinde patlıyor, orada düşüyor ama buradaki annelerin yüreğinde patlıyor. Her geçen gün TV’lerde bir oyalamacanın olduğunu görüyoruz.  Oysaki buraya gelip baktığımızda savaşın ilk günkü sıcaklığını yaşıyoruz. Silahların sesi, savaşçıların çığlığını duyabiliyor insan. Bizim de bu üzüntüyü hissetmemize rağmen bir nevide olsa çocukları bir tebessüm ile mutlu etmek istedik.”

‘SAVAŞIN SESİNİ ÇOK YAKINDAN DUYABİLİYORLAR’

Mersin Üniversitesi öğrencisi Aylin Keser ise, geliş amaçlarını ve yapmak istediklerini şöyle özetledi: “Biz buradayız ama savaş karşımızda tüm hızıyla devam ediyor.  En çok yapmak istediğimiz şeylerden biri de savaş mağduru çocukları bir günlük bile olsun güldürebilmek ve yaşadıkları psikolojiden uzaklaştırabilmek. Bu çocuklar Kobanê’den buraya gelmişler ancak sınırın hemen kıyısındalar ve savaşın sesini çok yakından duyabiliyorlar. Orada yakınları var, aileleri ve sevdikleri var. Bu çok acı ve aynı zamanda ağır bir travma. Bu nedenle buraya gelen çocukların gece uyumadıklarını ve gülmediklerini duyduk ve böyle bir şey aklımıza geldi bizde yapmaya çalıştık. İmkanımız oldukça yanımızda oyuncak ve boyama kitaplarını getirdik. Amacımız onları güldürmek, eğlendirmek onun için buradayız.”