İnsan seli. Başı, sonu yok. Meydan taşmış. Ortalık bir renk cümbüşü. Duyanlar için Kürdistan'ın kalp atışları hızlı atıyor. İnsan denizine benzetenler. Dalga dalga havada buluşan eller, alkışlar, bayraklar, pankartlar. "Rojê heşrê ye" (Kiyamet günü) diyenler. Bir Kürdün hayatında olabilecek en sıra dışı günlerden biriydi bugün Amed Newroz'u.  
Amedlilerin deyimiyle "Osman başkanın" tahminine göre meydanda en az 1,5 milyon insan vardı. Zaten sahnenin burçlarında kulağıma eğilerek "O kadar Avrupa'yı dolaşıyorsun, böyle bir kalabalık gördün mü?" diye sorunca ne cevap vereceğimi şaşırdım. Sayıyı duyan diğer görevliler hemen karşı çıkıyor; "Başkan yan yollar, oralar da dolup taşmış, herkes en az 2 milyon diyor."
Susmayan sloganlar, bayraklar, 'çözüm'e dair kafalardaki bütün soru işaretlerini giderecek pankartlar; "2. Lozan'a hayır", "Onurlu bir barışa evet"... Şüphesiz meydanın en renkliklileri kadınlar ve çocuklar. Boyunlarında sarı-kırmızı-yeşil poşularını çıkartıp üstünde namaz kılan yaşlı kadınlar.
İnsan selinde kaybolan çocuklar. Kendilerine "Amed Halk Çocuk İnisiyatifi" deyip yaşıtlarını toplayan çocuk grupları. Çevre il ve ilçelerinden aileleri izin vermedikleri için evden kaçan çocuklara ise rastlıyoruz. "Bismil'den geldik, Newroz firarisiyiz" diyorlar, anne-babalarının kesecekleri her türlü cezayı göze almışlar.
Başka bir çocuk grubu sahnenin arkasında saatlerce BDP Eşbaşkanı Selahattin Demirtaş'ın çıkmasını bekliyor. "Abi biz Selahattin başkanı çok seviyoruz" diyorlar, "Niye?" diye sorunca da biri "Sesi çok güzel" diyor, diğeri hemen atlıyor; "Hayır, Erdoğan'a çok iyi laf yetiştiriyor".
Tabii başkanlar, parlamenterler, sanatçılar sahneden inip protokole ya da arabalarına binerken izdiham ve yoğun ilgi karşısında ecel terleri döktü. Ambulans ve itfaiye araçlarıyla meydanı terk edenler bile oldu.
Kitlenin arasında dolaşırken "Başkanımıza güveniyoruz", "Bu halkı o uyandırmadı mı, o bir şey söylüyorsa demek ki biliyor" sözlerini sohbetlerde duymak mümkün. Zaten meydanın ortasında birden çıkı veren alelacele elle yazılmış "Başkanım savaşta da barışta seninleyiz" pankartı aslında 21 Mart Amed'in özetiydi gibiydi.
Meydanı terk ederken hamile genç bir kadının doğum sancısı içinde kıvrandığını görüyoruz. Ambulans bekleyen kalabalık başına üşüşmüş. Kimi "Bakın bakın Kürdistan'da bir kişi daha arttı" diye bağırıyor, kimi de anne adayına dönerek "Gözün aydın, ismi de hazır zaten; Newroz hoş geldin" diye bağırıyor...