Son haftalarda sosyal medyada hızla yayılan #لا\_للتحرش\_في\_الجزائر (#CezayirdeTacizeHayir) etiketiyle çok sayıda kadın, sokakta yaşadığı taciz anlarını telefonlarıyla kaydederek paylaşmaya başladı. Bu dijital direniş, ülkede tacize karşı bir çeşit #MeToo dalgası olarak yorumlanıyor.

Kadınlar artık yalnızca yaşadıklarını anlatmakla kalmıyor, tacizcilerini doğrudan teşhir ediyor. Görüntülerde, kadınları takip eden, rahatsız eden, sözlü veya fiziksel olarak taciz eden erkekler açıkça görülüyor. Paylaşımlar özellikle TikTok, Instagram ve Facebook'ta yayılıyor ve kadınların yalnız olmadığını vurgulayan hashtag mesajları mesajlarıyla karşılık buluyor.

Bu yeni mücadele yöntemi, sadece Cezayir’de değil, Tunus ve Fas gibi benzer sorunların yaşandığı ülkelerde de yankı buldu. Pek çok kadın, kamusal alanların kendileri için güvensiz bir mekâna dönüştüğünü belirtiyor; pazarlarda, toplu taşımada, okul çevrelerinde ve üniversitelerde sistematik tacize uğradıklarını ifade ediyor.

Ancak bu cesur girişim, kamuoyunda tartışmalara da yol açtı. Bazı erkek kullanıcılar bu tür videoların gizlilik ihlali olduğunu savunurken, hukukçular Cezayir Ceza Kanunu’nun 333 bis maddesini hatırlatıyor: Kamusal alandaki cinsel taciz bir suç olarak tanımlanmış durumda ve 2 ila 6 ay hapis ile 20.000 ila 100.000 dinar para cezası öngörülüyor. Mağdurun 16 yaşından küçük olması halinde cezalar iki katına çıkıyor.

Bu hareket, kadınların dijital mecraları kullanarak hukuki boşlukları, toplumsal sessizliği ve ataerkil normları sorgulamalarının bir örneği olarak öne çıkıyor. Geriye temel bir soru kalıyor: Bu dijital isyan gerçek dünyada da dönüşüm yaratabilecek mi?