Fransa Kürt Kadın Hareketi (TJK-F) tarafından Fransa’nın başkenti Paris’te “Cinsiyetçiliğe Karşı Mücadele” başlıklı konferans düzenlendi.

Şehit Evîn Goyî şahsında kadın özgürlük mücadelesinde direnen, bedel ödeyen tüm kadınlara adanan konferansa Jineoloji Akademisi üyeleri Necîbe Qeredaxî, Yasemin Andan ve Avrupa Kürt Kadın Hareketi Üyesi Gönül Kaya konuşmacı olarak katıldı.

Konferans, Kurdistan Özgürlük Şehitleri başta olmak üzere dünya devrim şehitleri anısına bir dakikalık saygı duruşuyla başladı.

Üç bölümden oluşan panelin birinci bölümünde “Cinsiyetçilik kavramı ele alınarak tarihsel ve toplumsal olarak cinsiyetçiliğin toplumdaki etkileri” ele alındı.

İkinci bölümde ise “Günümüzde cinsiyetçiliğin sosyal siyasal ve ekonomik alana yansımaları” üzerine konuşmalar yapılarak “cinsiyetçi toplumda oluşturulmuş kadın ve erkek kimliklerinin” tarihsel süreci ve toplumsal ahlakla bağlantıları analiz edildi.

Konferansın üçüncü ve son bölümünde ise “Cinsiyetçiliğe karşı Özgür Eş Yaşamın inşası cinsiyetçiliğe karşı mücadelede yol ve yöntemler” ele alındı.

Konferansta Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın “Kadın özgürleşmeden toplum özgürleşemez” belirlemesinin Özgür Kürt Kadın Mücadelesi’nin temeli olduğuna vurgu yapılarak Jineoloji’nin (Kadın Kurtuluş İdeolojisi) temel amaçları stratejisi ortaya konuldu.

Kadınların Jineoloji çatısı altında örgütlenmesinin gerekliliğinin altı çizilen konferansta, kadınların örgütlülük ve birlikte mücadeleyle patriarkal erke dayanan ulus devlet sistemine karşı mücadelesini büyütme çağrısında bulunuldu.

Son bölümde ise katılımcıların soruları ele alındı. Kararlar sonrası kapanış konuşmasıyla konferans sona erdi.

Sonuç bildirgesinde ise şu kararlar yer aldı:

1. Toplumsal cinsiyetçiliğe karşı, özgür kadın bakış açısının Rêber Apo’nun felsefesi ve  kadın kurtuluş ideolojisi temelinde tüm çalışmalarda esas alınması.
2. Rêber Apo’nun vurguladığı gibi, ‘tüm sistemimizin Özgür Eş Yaşam’a hizmet etme temelinde örülerek inşa edilmesi ve bunun özgür kadın, özgür erkek ve özgür ilişkiler biçiminde hayat bulması’ olmazsa olmazdır. Bunun için de, toplumun tüm kesimlerinin Önderlik paradigması temelinde bireysel ve toplu eğitimlere katılımının esas alınması.
3. Özgür eş yaşam kültürünün hayat bulması için kapitalist modernitenin ya da geleneksel feodal kadın modelinin aşılarak, toplum içinde kadın devrimine ait özgür kadın kimliğinin oluşturulması, toplumsal inşada eşbaşkanlık sisteminin kurumsallaşması, deneyimlerin paylaşılarak eşit temsiliyetin nitelikli bir düzeye taşınması, bu noktada tüm kesimlerin kendini sorumlu görüp ona göre bir katılım göstermesi.
4. Demokratik konfederal sistemimizin en önemli niteliği, eşit temsiliyet ve eşbaşkanlık sistemi olmasıdır. Bu kurumsallaşmalara biçimsel yaklaşan, eşbaşkanların iradesini göz ardı eden, kararlara katmayan, sadece uygulayıcıymış gibi ortaya çıkan anlayış ve yaklaşımlara karşı, aktif cins ve örgütsel mücadele edilmesi.
5. Eşbaşkanlık sistemini salt bir eşitlik olarak yeterli gören ve özgürleşme boyutundan kopuk ele alan anlayış ve yaklaşımları mahkum etmek. Eşbaşkanlık sistemini eşitlik ve özgürlük esaslarına dayalı olarak temel almak, bu ölçüler esas alınarak özgürlük boyutunu bir sorun olarak ele alıp mücadeleyi süreklileştirmek,
6. Kadın kurtuluş ideolojisinin ilkeleri esas alınarak, cins mücadelesinin yaşamın her alanında aktif ve örgütlü bir şekilde büyütülmesi,
7. “Özgürlük ilkeleri demokratik, ekolojik ve kadın özgürlükçü paradigmaya dayalı olarak örgütlendirilir” bilinciyle var olan geleneksel ölçü ve bakış açılarına karşı cins mücadelesinin her alanda güçlü yürütülmesi
8. “Kadının özgürlüğü, toplumun özgürlüğüdür” ilkesi temelinde ahlaki ve politik toplumun inşa edilmesinde komün ve meclis çalışmalarında eşit temsiliyet temelinde kadın katılımının güçlendirilmesi
9. Kadın çalışmalarını gerekli görmeyen, kendi yedeğine almaya çalışan veya sürekli olarak olumsuz sonuçları kadın çalışmaları ile izah eden anlayış ve yaklaşımlara karşı aktif mücadele etmek
10. Mücadele alanlarında açığa çıkan cinsiyetçiliğe karşı her alanda cins mücadelesinin radikalleştirilerek yürütülmesi, ataerkil, geleneksel ve iktidarcı duruşlara karşı aktif mücadele yürütülmesi,
11. Kadına yönelik şiddete karşı mücadelenin radikalleştirilmesi, cinsiyetçi saldırıların üstünü örten yaklaşımların kabul edilmeyip radikal tutum geliştirilmesi,
12. Toplumsal cinsiyetçiliğe, kadın katliamlarına, ev içi şiddete, çok eşliliğe taciz ve tecavüze, küçük yaşta evliliğe ve her türlü şiddete karşı etkin, radikal ve dönüştürücü tarzda mücadele yürütülmesi, bu saldırılara karşı toplumun örgütlü tutumunun açığa çıkarılması, bilinçlendirme çalışmalarının yürütülmesi,
13. Toplumsal yaşamda cinsiyetçi ve eril dilin kullanımına karşı aktif mücadele edilmesi,
14. Ekolojik yıkım, göç ve toplumsal krizin doğurduğu erkek şiddeti, dincilik, cinsiyetçilik, milliyetçilik gibi ideolojik saldırıların topluma yansıma şeklinin ve yarattığı tahribatların toplum içinde daha güçlü tartışılıp çözümlerin üretilmesi,
15. Toplumsal sorunları güçlü işleyen, topluma yön verip çözüm iradesini açığa çıkaran, toplumsal cinsiyetçilikle mücadeleyi merkezine alan sosyal-kültürel, dönüştürücü yayın politikasının esas alınması,
16. Toplumsal cinsiyetçilikle mücadelede belirleyici rolü olan kültür-sanat çalışmalarının kadın estetiğini oluşturmayı, verili kadın-erkek ilişki ve yaşam tarzını dönüştürmeyi ve özgür ahlakı açığa çıkartmayı amaçlayan çalışmaların daha örgütlü ve güçlü yürütülmesi,
17. Cins mücadelesinin erkeğin değişim ve dönüşümünü esas alma temelinde aktif yürütülmesi, bu temelde erkeklere dönük özgün eğitimlerin yapılması
18. Her türlü sözlü, psikolojik ve fiziksel cinsiyetçi saldırılara karşı aktif mücadele edilerek, bu kişilere karşı tavır alınması. Bu bireylerin inşa çalışmalarında yer almaması.