DAİŞ çetelerinin uyguladığı vahşet sonucu binlerce insan yerinden yurdundan edilirken, Suruç’taki çadır kentte yerleşen Kobanêliler, gecenin zifiri karanlığında ilkim koşullarıyla mücadele ediyor. Çadır kentte karanlık çöktüğünde yaşadıkları acılarla baş başa kalan yurttaşlar, çadır kentteki yaşamının bir an önce bitmesini ve Kobanê’ye dönmeyi bekliyor.

Kobanê’den gelerek Suruç’ta çadır kentlere yerleşen Kobanêliler mevsim koşullarının zorluklarına rağmen ayakta kalma mücadelesi veriyor. Çoğunluğu çocuk, yaşlı ve hastaların kaldığı Arîn Mîrkan Çadır Kenti’nde kalan Kobanêliler, soğuk havaya karşı direniyor.

Havaların soğumasıyla çadır kentte çocukların sabaha kadar ağladığını söyleyen Hezî Hesen, karanlığa alışık olmayan çocukların büyük zorluk yaşadığını ifade etti. Çadır kent yaşamının zorluklarına mecburi katlandıkların belirten Hesen şöyle konuştu:

“DAİŞ Doğu Kobanê’ye doğru gelince halka zarar vereceğini gören YPG’liler köyden çıkmamızı istediler. Çadır kent yaşamına alışık olmadığımız için zorlanıyoruz. Bir anda geldiğimiz için Kuzey Kürdistan’ın Halk Evleri (HDP, DBP, DTK) hazırlıksız yakalandılar. Onun için şuan çadırlarda ısıtıcı sorunu çözmekle uğraşıyorlar. Çocuklar soğuktan üşüyor ve gece boyu tüm çadırlardan çocukların ağlama sesi geliyor. Karanlık ve soğuk olduğundan dolayı çocuğum sabaha kadar ağlıyor.”

‘KOBANÊ ÇETELERDEN TEMİZLENECEK’

Gece sessizliğinde yaşadığımız acıları çadır kuytularında daha çok hissettiklerini ifade eden başka bir Kobanêli Fatma Derweş şöyle devam etti: “Açıkçası DAİŞ çeteleri çocuklarımıza zarar vereceğini bilmeseydik asla gelmezdik. Kimse bizim ölümden korktuğumuzu düşünmesin çünkü bu vahşi çeteler insanlıktan nasiplerini almadığından dolayı kadın, yaşlı çocuk demeden kafa kestikleri için toprağımızı terk ettik. Burada gecenin zifiri karanlığında aylarca kalacağımızı düşünmüyoruz çünkü Kobanê DAİŞ çetelerinden temizlenecek.”

Kobanê direnişinden 10 gün önce eşini kaybeden ve Şengal direnişinde de kızı YPJ’li Amara Dersim’i kaybettiğini söyleyen Emine Lalo, çadır kentte zifiri karanlıkta kalmanın zorluklarını dahi düşünmediklerini altını çizerek, şunları kaydetti:

“10 gün önce eşim Murat Abbas şehit düştü. 2 ay önce de Şengal direnişinde kızım Amara Dersim şehit düştü. Eşimi Kobanê’de defnettiler şuan ben ve çocuklarım eşimin mezarını bile görmüş değiliz. Bir kızım da şuan Kobanê’de YPJ saflarında kahramanca DAİŞ çetelerine karşı mücadele ediyor. 7 çocuğum ile birlikte şuan çadır kentte Kobanê’ye geri dönmeyi bekliyoruz. Evet, belki halk olarak büyük bedel ödedik ama onurlu bir yaşam gelecek yeni nesilleri beklediğinin farkındayız. En küçük oğlum 7 yaşında ve sürekli babasını soruyor. Babası onu öperek göndermişti. Şimdi Kobanê’ye gidince babasının mezarını görecek.”