Eşini 3 yıl önce Heseke’de kaybeden 72 yaşındaki Yaze ana, Kobanê üzerine yazdığı doğaçlama şarkılarla Kobanê özlemini dile getiriyor. Yaşayan bir tarih olan Yaze ana çetelerin saldırıları ve YPG ve YPJ savaşçılarının kahramanlıklarını şarkılarıyla anlatıyor.

DAİŞ çetelerinin saldırılarına karşı direnerek toprakların son ana kadar terk etmeyen, ilerleyen yaşlarına rağmen direnişte yer alan Kobanêliler, Suruç’ta da Kobanê özlemiyle yaşıyor. Yıllarına binlerce hikâyeyi sığdıran 72 yaşındaki Kobanêli Yaze Mihemmed, doğaçlama yazdığı şarkılarla Kobanê özlemini nağmelere döküyor.

“Kobanê düşmez, kundakta bir bebeğimiz kalsa da Kobanê düşmemiş demektir” diyen Yaze ana, sınırı geçtikten sonra önce çocukları daha önce orada çalıştığı için bildiği yer olan Adıyaman’a gidiyor. Daha sonra da kızı Suruç’ta olduğu için buraya gelen Yaze ana, kızıyla birlikte çadırda yaşıyor. Kürtlerin topraklarının arasına çizilen sınırlara isyan eden Yaze ana, “Suruç, Van, Muş, Adana, Adıyaman… bunların hepsi Kürtlerin toprağı. Ben küçükken sınırın yapıldığını gördüm” diyor.

Suruç’ta bulunan Kobanê çadırkentinde yaşayan Yaze ana, Rojava’ya saldırıların başladığı günlerde direnişte olan eşi Hesen İbrahim Bekir’i Heseke’de 3 yıl önce yitiriyor. Yaze ana, Kobanê’de yaşamını yitirenler için türkü yakıyor. DAİŞ çetelerine lanet okuyan Yaze ananın türkülerinde, çetelerin yağman ve talanları da okunuyor. Elinden düşürmediği sigarası ile elindeki ve yüzündeki dövmeleriyle dikkat çeken Yaze ana, yanına gelen herkesi şarkılarla gördüklerini anlatıyor. Çocukluğundan bu yana gördüklerini, çetelerin talanlarını ve bunlara karşı YPJ ve YPG savaşçılarını direnişini şarkılarında anlatan Yaze ana yaşayan bir tarih.