ABD Başkanları Franklin Roosevelt, Harry Truman, Dwight Eisenhower ve John Kennedy tarafından desteklenen Fulgencio Batista, Küba’yı ABD’nin ve kendisinin çiftliği haline getirip yozlaştırmıştı. Mezalimle Küba’yı uyuşturucu, fuhuş, kumar merkezi yapmıştı. ABD’nin devasa desteğine rağmen Batista ordusu, gerilla karşısında fazla direnemez ve enternasyonal mücadelelere ilham kaynağı olan devrim gerçekleşir. 1-2 Ocak 1959’da gerilla güçleri başkent Havana’ya girerken Batista kaçar. Karşı-devrimci, Batistacı Kübalılar da zamanla Florida gibi ABD eyaletlerine toplanır. Karşı-devrim örgütlemelerine alet olan bu blok CIA tarafından eğitilir ve silahlandırılır. Emperyalizmin tetikçisi haline getirilen bu karşı-devrimci oluşum, ABD ordusuyla birlikte Küba devrimini boğmak için harekete geçer. Önce ABD uçakları Havana ve Santiago’de Cuba’yı bombalayıp ayaklanma çıkarmaya çalışır. Ardından bu paramiliter güçlerle 17 Nisan 1961’de Küba’ya denizden çıkarma yapar. Katliam ve devrim liderlerine suikast planıyla başlayan bu Domuzlar Körfezi Çıkarması dağlarda bedellerle halkla bütünleşen gerilla güçlerince birkaç günde boşa çıkarılır.

BULUŞTUKLARI DALGA BOYU

21. yüzyılda adeta bu rolü KDP Lideri Barzani, Rojava devrimine ve Şengal Ezidilerine karşı üstlenmiş durumda. Barzani, Rojava’daki karşı-devrimci ENKS’li Kürtleri, Şengal’in otonomlaşmasına karşı çıkan karşı-devrimci Ezidileri götürüp Roj Peşmergeleri adı altında TSK’nin üslerinde eğitip silahlandırmıştı. KDP, ÖSO gruplarıyla hareket eden ENKS, Zerevan (KDP özel kuvetleri), Nizamettin Taş grubu, KDP’ye bağlı Ezidi Grubu, MİT Grubu Şengal’in Sinune-Xanesor arasındaki bölgesine saldırdı. (3 Mart 2017) Yani Şengal’e giren IŞİD’den kaçan, KDP Peşmergeleri, elleri IŞİD’e karşı değil otonomi isteyen Ezidileri öldürmek için tetiğe gitti. Oysa hala IŞİD elinde Ezidi köyler de vardı.

Saldırı hangi atmosferde planlandı? FK Başbakanı Neçirvan Barzani, Şengal için “Gerekirse güç kullanmak zorunda kalırız” diyordu. (Rudaw/24.12.2016) Bu ifade sonrası Barzani ile AKP arası görüşme trafiği ivme kazanmıştı. Başbakan Yıldırım, Hewler’e giderek Mesud Barzani ve FK Başbakanı Neçirvan Barzani ile görüştü, Irak ittifakının IŞİD’e karşı başlattığı Musul harekatındaki bir mevziye giderek poz verdiler. (8.1.2017) Ardından Münih Güvenlik Konferansı sırasında bir Yıldırım-Barzani görüşmesi oldu. (19.2.2017) Bazrani bu trafiğin ardından 26-27 Şubat’ta İstanbul ve Ankara’da Erdoğan ve Yıldırım ile buluştu. Görüşmelerin ana ekseni, Anayasa referandumunda “evet” için Kürt desteği sağlamak, Musul, Roj Peşmergelerinin Suriye’ye gönderilmesi, Rakka, PKK, YPG ve PYD’ye karşı işbirliğinin arttırılması, Şengal’e yönelim ve ekonomik ilişkiler oldu.

ROJAVA SU VE PETROLÜ, NUH’IN GEMİSİ

Kardak ve Karabağ’da provokasyon deneyip referandum propagandasına dönüştüren, ancak uluslararası kıpırdanma karşısında ilerletemeyen AKP iktidarı; Barzani ziyareti sırasında havaalanlarında göndere Federe Kürdistan bayrağı çekilmesine kızan MHP’nin, diğer ırkçı kesimlerin duygularını okşayacak yeni dış krize ihtiyaç duyuyordu. Ezidiler ve Şengal aylardır tehdit ediliyor ırkçı alkışların çoğalması isteniyordu. Krizin Anayasa referandumuna yansıtılıp oya tahvil edilmesi hesapları önemli bir faktördü. Yeniden kıvılcımlanan Kürt Ulusal Kongresi görüşmelerinin de boşa çıkarılması hedefleniyordu. ABD’li Cumhuriyetçi Senatöre John McCain ve CENTCOM Komutanı Votel’in Rojava ziyaretine mesaj verilecekti. Pentagon raporu çerçevesinde Suriye ve Rakka yol haritası açıklanması beklenen Trump’ın kararı etkilenecekti. 23 Şubat-3 Mart 2017 arası yapılan Cenevre-4’te ENKS’nin de içinde olduğu ÖSO-Riyad heyetinin elinin güçlenmesi amaçlanmıştı. Mart ortasında Moskova’da beklenen Erdoğan-Putin görüşmesine de eli güçlü gidilmek isteniyordu. Bağdat’ın bütçe payını göndermemesi nedeniyle Hewler’in ekonomik sıkışmışlığını, Hewler’e İran baskısını kullanan Türkiye ile KDP’yi saldırıya sevketti. Barzani de AKP’nin dış mekanizmalardaki sıkışmışlığından yararlanıp, KDP’nin Cizire Kantonu’na uzanıp su ve petrolü tamamen KDP kontrolüne alma hedefini gerçekleştirmek, diğer kantonlara da iki ordu planını yeniden dayatmak istiyordu. Yine Barzani, Bağdat ile Tahran arasında imzalanan ve Kerkük petrolünün İran toprakları üzerinden ihraç edilmesini öngören anlaşmaya karşı Ankara desteği beklentisindeydi. Ancak Ezidi kadınların hendek kazan KDP kepçelerinin önüne geçip IŞİD’den neden kaçtıklarını sorup çıplak elleriyle toprakları hendeklere doldurması KDP’nin halkların başına nasıl bela olduğunu gösterdi. Gerçekler devrimcidir. TSK-MİT, kendisiyle iş tutan Barzani’nin onurunu soyup kızgın sac üstüne almıştır. Cizre, Sur, Xerabê Bava köyü, Talate köyünü görmeyip TSK ile çalışan KDP kadrolarının akıbeti Domuzlar Körfezi bozgunudur. Kızgın sac üstünde Sosyalist ufuklar, Rojava felsefesi ise Suriye halklarının NUH’UN GEMİSİ olarak yol almıştır.

Kaynak: Özgürlükçü Demokrasi Gazetesi